Dünyaya Geldiiimm :)

İŞTE BENİM HİKAYEM :)

Annem benim için hazırlıklara daha ben içerideyken başladı...
Hamarat kadın benim annem, baksanıza her işi aynı anda yapabiliyor  :p

Mesa Hastanesindeki odamı da maviş maviş süsletmişler...

Hemşire ablalarıma ikram edilecek şekerleri de unutmamışlar...

Ailecek doğum saatini bekliyoruz...

Anestezi uzmanım sevgili Dr.Necmettin Ünal espirileri ile annemi rahatlatmaya  çalışıyor...

Ve tabii tüm aileyi. Hem işini yap hem insanları motive et..Zor iş valla. Kutluyorum kendisini :)

Babamın Necmettin beyin elindeki ilaca bakışına bakar mısınız :)

Annem ile annanem epidural anestezinin etki etmesini bekliyorlar...

Eveett hadi bakalım ameliyathaneye gidiyoruz. Bakmayın annemin güldüğüne,

heyecanını içeriden hissedebiliyorum ...

İŞTE  BEEEENNNN :)

Bu benim ilk fotoğrafım... Annem genel anestezi almak zorunda kaldığı için beni ilk gören Ahu ablam oldu.

Zaten annem bana hamile olduğunu da onunla birlikte öğrenmişti. Ahu abla bu durumu benimle arasında özel bir bağ olduğu şeklinde yorumluyor ama annem bu konuda ne düşünüyor bilemiyorum.

Uyanınca sormayı düşünüyorum...

İlk nefes  ciğerleri acıttığı için bebekler ağlar derlerdi...Doğruymuş...

Göbek bağımı kesiyorlar...E ben nasıl beslenicem şimdi???

Ulan ne rahattı bee, hortumu çekiştirdikçe yiyecek içecek gönderiyordu annem...

Bu mauyene dedikleri şey çin işkencesinden halliceymiş...

Kafamın çevresi 36 cm söölemesi ayıp :)

 

Bu bezelye taneleri de benim ayak parmaklarım...

Ayak ölçümü almak için ayağımı mürekkebe bandılar...

Daha neler görücez bakalım...

İşte bunlar da "foot print" lerim ...

Şimdi gayet şirin gözüküyorlar da ileride kaç numara olacaklar bakalım...

Ay salyam aktı pardon...

Buldunuz tabi savunmasız, top gibi çevirin bakalım...

Ellerim galiba ablamın ellerine benziyor...

Taksici usulü tatak çıkarma  :p

3 kilo 673 gramım ben...

Hadi ama üşüyorum, yok mu kılık kıyafet bişey??

Hah! Meltem ablam yetişti imdadıma...

Kirpiklerim nasıl ama? Upuzun...

Ağzımı açıp kapatıyorum ama kimse birşey vermiyor. Şu kordon işi iyiydi hakkaten...

 

Meltem ablam... Herşeyin başından sonuna kadar benimle ve annemle sevgiyle ilgilenen hemşire ablam...

Annemin karnında olarak çıktığım odaya kendi yatağımda geri geldim..İlginç bir duygu.

Birbirinin omzunun üzerinden bana bakmaya çalışanlar da  ablam, anneannem, büyük teyzem  ve kuzenlerim...

Ablam olay anını belgeliyor ...

Anneannem teftişte :)

Babam ve ablam...Birşey söylemeye gerek var mı??

İşte beni doğurtan sevgili doktorum  Acar Koç.

Sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmemi sağladığı için teşekkür ediyorum kendisine..

Biraz büyünce öpücem onu  :)

Annem odaya geldi sonundaaaa :)

Annecim bana bakıp durma, iyiyim ben ...

Annemle ilk temasım ...

"Du bakiim neye benziyomuş?" dediğini duymuyorum sanma ...

Annemle babam neye benzediğime karar vermeye çalışıyorlar sanırım...

 

Ablam Duru, annem Burcu, babam Ali ve ben...

Annem beni, ben annemi kokluyorum..Mis gibi oohh !

Ailem ve akrabalarımla hatıra fotoğrafı çektirelim dedik...

Bakmayın  annemin öyle durduğuna, O da çok mutlu ama yorgun kadıncağız ne yapsın...

Tamam bu kadar yeter, süt istiyorum  SÜÜÜÜÜTTT !